He stood me up!

Hij stelde mij teleur!

Gisteravond stelde een man, die ik al een paar keer ontmoette, mij teleur. Hij zou om 20.00 uur naar mij toekomen maar kwam niet opdagen. Rond 20.30 uur gaf ik het op en ben ik weggegaan. Voordat ik vertrok heb ik hem een email gestuurd en gezegd hoe pijn me dit deed. Bij mijn thuiskomst waren er geen berichten op het antwoordapparaat of op de email. Ik denk dat het niet teveel gevraagd is dat hij mij even had kunnen bellen als zijn plannen veranderd waren. Vanmorgen kreeg ik een nors antwoord dat de schuld naar mij schoof. Hij zei dat ik irrationeel was en dacht dat onze relatie sterker was. Dit verveelde mij echt, maar in plaats van mij boos te voelen was ik bedroefd. Ik wilde dat hij zijn excuus zou aanbieden, maar ik wilde ook dat de dingen, voor dit incident, weer zo zouden worden als vroeger. Enig advies? Maggie

Maggie, Hij is degene die zich slecht moet voelen, niet jij. Hij is degene die jou wederom heeft teleurgesteld, zonder uitleg en zonder excuus. Dat hij de schuld naar jou schuift verder een bewijs van gebrek aan medeleven en toont zijn ware karakter. Wil je werkelijk met iemand samengaan die, liever dan zijn eigen fouten toe te geven, de moed heeft de persoon die hij kwetst een slecht gevoel te geven?

Zeker, hij zou zijn excuus moeten aanbieden, maar zelfs indien hij dat zou doen, wil je dan werkelijk dat alles weer zoals vroeger was? Wil je werkelijk terugkeren om aan de emotionele genade van iemand overgeleverd te zijn die onbetrouwbaar en niet zorgzaam is? Ik hoop dat zijn gedrag, en het feit dat hij jou de schuld geeft, je wakker zal maken en je doet beseffen wat voor soort persoon hij is. Naar mijn mening is hij niet de persoon die het verdient jouw vriend te zijn.